Niek

wat ik denk (dat ik zie)

NIEK &HENRY DÖRR & NIRAV CHRISTOPHE
HOORSPEL INSTALLATIE

Niek:

“Ik heb het toen ook verteld aan mijn vrienden en in de klas, en iedereen herkende het, maar ik niet. Ik heb het zelf verteld, maar ik herken het zelf niet….net als een verhaal vertellen……eigenlijk vertel ik wat er is gebeurd, waarvan ik denk dat het is gebeurd, alleen ik weet niet of het is gebeurd……dat weten alleen andere mensen.”

Niek kreeg zijn eerste absence aanval op zijn tiende verjaardag. In de auto, vlak voor een rotonde. De tweede kreeg hij toen hij 12 jaar was. Zijn ouders hadden het eerst niet door, net als de meeste ouders. Maar toen hij ze vaker kreeg, gingen ze naar de dokter en kreeg hij medicijnen.

Niek is nu 15 jaar. Hij is een fervent sporter. Hij probeerde de medicijnen af te bouwen, maar dat ging niet. Hij kreeg weer erge nachtmerries en angsten. Nu heeft hij weer meer medicijnen. Niek kan prachtig praten over zijn ervaring dat hij even weg is. Dat iedereen weet hoe het eruit ziet, maar hij niet. Alsof hij iemand is uit een verhaal.

Tijdens het werken met Nirav en Henny bleek dat hij eigenlijk de hele dag bang was, dat had hij nog nooit verteld. Over wat er dan gebeurt gaat Ik zie wat ik denk dat ik zie.

“De aanvallen heb ik meestal op vrijdag. Dan staat er een witte man op de trap. Je hoort hem de trap aflopen. Als ik hem zie is het een shock van ongeveer 30 seconden Ik zie hem en dan is ie ineens weg: poef…”

Samen met de kunstenaars heeft Niek zijn kamer precies nagebouwd en via re-enactment, de witte man precies laten binnenkomen zoals het gebeurt. Niek heeft een monoloog geschreven over zijn ervaring, die is opgenomen in een geluidsstudio en er is een hoorspel en een installatie van gemaakt. Een witte koepel met witte lakens die naar beneden hangen en waaronder witte gympies staan. Daarboven de boxen waaruit zijn hoorspel klinkt. In een witte arena.

Klik hieronder op de knop om de VR ruimte van Niek te bekijken!